مستند دو قسمتی «DNA هیتلر: طرح دیکتاتور» برای اولین بار DNA هیتلر را از نمونه خون روی مبل bunker برلین در ۱۹۴۵ تحلیل می‌کند و با مقایسه با خویشاوندان، نشان می‌دهد که او از سندرم کالمن رنج می‌برده، اختلالی نادر که با تأخیر بلوغ، تستوسترون پایین، بیضه‌های نزول‌نکرده و احتمالاً میکروپنیس همراه است؛ فیلم همچنین شایعات یهودی‌تبار بودن او را رد می‌کند و ریسک ژنتیکی بالا (بالای ۱%) برای اوتیسم، اسکیزوفرنی، اختلال دوقطبی و ADHD را بررسی می‌کند، در حالی که به تأثیر احتمالی این عوامل بر شخصیت و تصمیماتش می‌پردازد. منتقدان آن را به عنوان اثری جسورانه و علمی تحسین کرده‌اند که با دسترسی انحصاری به DNA و مصاحبه‌های متخصصان مانند Turi King، مرزهای ژنتیک و تاریخ را محو می‌کند، هرچند برخی از گمانه‌زنی‌های روانشناختی و عنوان sensational، آن را بیش از حد speculative و ethically dubious می‌دانند.
دیدگاه‌ها